Όλοι μας θέλουμε στη ζωή μας να είμαστε καλοί άνθρωποι, να είμαστε αρεστοί στο περίγυρο μας και γενικότερα να κάνουμε το καλύτερο για τους κοντινούς μας ανθρώπους.
Όλοι μας λοιπόν προσπαθούμε να ικανοποιήσουμε οσο γίνεται καλύτερα την οικογένεια, το/την συζυγο ή σύντροφο, τους φίλους, τους συνεργάτες και γενικότερα το κοινωνικό περίγυρο..
Κακά τα ψέματα όλοι μας θέλουμε να έχουμε μια καλή εικόνα στον έξω κόσμο και στους δικούς μας! Από μικρά παιδιά παλεύουμε να φανούμε αντάξιοι των προσδοκιών τόσο των γονιών μας όσο και των δασκάλων μας! Κάπως έτσι μάθαμε το «πρέπει» στη ζωή μας..!
Πρέπει να φερόμαστε καλά, πρέπει να μοιραζόμαστε, πρέπει γενικώς να δείχνουμε και να βγάζουμε τον καλό μας εαυτό.
Σαφώς επειδή είμαστε μέλη μιας κοινωνίας πρέπει να σεβόμαστε τους κανόνες της και τους θεσπισμένους δηλαδή τους νόμους της αλλά και τους άγραφους νόμους της, αυτούς τους τύπους ευγένειας και ειδικότερα των ηθικών επιταγών που δεν προσβάλουν τον συνάνθρωπο!
Εκτός όμως από αυτά τα βασικά και τα θεμελιώδη που μας έμαθαν και στο σχολείο και εντός της οικογένειας πως για να είσαι σωστός και καλός άνθρωπος πρέπει να είσαι πάντα εξυπηρετικός, διαθέσιμος και να φροντίζεις τους άλλους!
Σχεδόν όλοι μας θα έχουμε ακούσει πως δεν πρέπει να κάνουμε το οτιδήποτε που είναι εκτός της λογικής και της νοοτροπίας των πολλών!
Είσαι παράλογος ή ιδιότροπος εάν παραδείγματος χάριν δεν λες όταν είσαι μικρός πως θες να γίνεις τα κλασσικά γιατρός, δικηγόρος, πολιτικός μηχανικός αλλά δηλώνεις πως θες να γίνεις ένας σεφ ή ένας καλλιτέχνης ή ακόμα και ψυκτικος!
Εάν μια μέρα σταματήσεις να στέλνεις μηνύματα, να παίρνεις τηλέφωνα ή σταματήσεις να πηγαίνεις στα ιδια στέκια συνέχεια επειδη το θελουν οι άλλοι και γενικώς πάψεις να δείχνεις το ενδιαφέρον σου στις παρέες σου, τότε εκεί θα καταλάβεις ποιος πραγματικά νοιάζεται γιατί όποιος νοιάζεται θα σε ψάξει και θα σε βρει, αλλά όταν σε αναζητήσουν, σίγουρα θα ακούσεις πως χάθηκες και πως εσύ φταις που δεν μπήκε καν κανείς στο κόπο να πάρει ένα τηλέφωνο.
Θα μου πείτε βέβαια πως εάν παρεξηγούμαστε με όλους για το ποιος έστειλε μήνυμα πρώτος και ποιος δεύτερος στο τέλος θα καταλήξουμε μόνοι..! Φυσικά και δεν λεω αυτό! Απλώς σε κάποιες στιγμές της ζωης μας όλοι μας πρέπει να κάνουμε ένα ξεκαθάρισμα και να δούμε ποιοι πραγματικά νοιάζονται για εμάς και αυτό αποδεικνύεται εστω και μεσω των μικρών πράξεων.
Ένα άλλο τρανό παράδειγμα πως πολύ εύκολα μπορείς να χαρακτηριστεί κάποιος/α κακός/η είναι όταν για πρώτη φορά χαλάσεις το χατήρι μανας, πατέρα, αδερφού/ης, συζύγου! Εάν πχ μια μερα πεις πως εγω σήμερα δεν εχω όρεξη να κάνω τίποτα εκτός από το να ασχοληθώ με τον εαυτό μου! Τοτε κατά ένα μαγικό τρόπο ξεχνούν όλοι τα πόσα έχεις προσφέρει και αρχίζουν να σε κράζουν ως τεμπέλη/α.
Κάπως έτσι λοιπόν καταλήγουμε στο συμπέρασμα πως για να είμαστε καλοί πρεπει .! Κάτι τέτοιο φυσικά δεν γίνεται και όταν θα πεις το πρώτο «Όχι» τότε θα καταλάβεις ποιοι πραγματικά σε αγαπούν και σε δέχονται όπως ακριβως είσαι!
Oταν θα βάλεις τα όρια σου τότε θα συνειδητοποιήσεις, ισως και με κάποια απογοήτευση ποιοι θα μείνουν εντός των ορίων σου και ποιοι εκτός! Όταν καταλάβεις πως στη ζωή δεν ήρθες για να εξυπηρετείς τις ανάγκες αλλων και να ζεις τα όνειρα αλλων τότε θα γίνεις κακός για τους άλλους αλλά καλός για τον εαυτό σου!
Τα παντα έγκειται στο πώς εχεις συνηθίσει τους άλλους..! Το.να είσαι καλός δεν σημαίνει πως πρέπει να κάνεις πράγματα που μπορεί να ευχαριστούν τους άλλους αλλα όχι εσένα..!
Οι άνθρωποι που σε αγαπούν και σε θέλουν ευτυχισμένο θα θέλουν να σε βλέπουν να χαμογελάς, να κάνεις πράγματα που ευχαριστούν εσένα και όχι εκείνους!
Δεν θα πάψουν να σου μιλούν εάν πλεον δεν μπορείς να τους βλέπεις το.ίδιο συχνά λογω υποχρεώσεων…
Αυτοί που σε αγαπούν, θα καταλάβουν την ευτυχία σου και θα τους αρκεί αυτό και μόνο!
Σόφη Βαφάκου
Συνεργάτης Ψυχολογικού Φάρου
Όλοι μας λοιπόν προσπαθούμε να ικανοποιήσουμε οσο γίνεται καλύτερα την οικογένεια, το/την συζυγο ή σύντροφο, τους φίλους, τους συνεργάτες και γενικότερα το κοινωνικό περίγυρο..
Κακά τα ψέματα όλοι μας θέλουμε να έχουμε μια καλή εικόνα στον έξω κόσμο και στους δικούς μας! Από μικρά παιδιά παλεύουμε να φανούμε αντάξιοι των προσδοκιών τόσο των γονιών μας όσο και των δασκάλων μας! Κάπως έτσι μάθαμε το «πρέπει» στη ζωή μας..!
Πρέπει να φερόμαστε καλά, πρέπει να μοιραζόμαστε, πρέπει γενικώς να δείχνουμε και να βγάζουμε τον καλό μας εαυτό.
Σαφώς επειδή είμαστε μέλη μιας κοινωνίας πρέπει να σεβόμαστε τους κανόνες της και τους θεσπισμένους δηλαδή τους νόμους της αλλά και τους άγραφους νόμους της, αυτούς τους τύπους ευγένειας και ειδικότερα των ηθικών επιταγών που δεν προσβάλουν τον συνάνθρωπο!
Εκτός όμως από αυτά τα βασικά και τα θεμελιώδη που μας έμαθαν και στο σχολείο και εντός της οικογένειας πως για να είσαι σωστός και καλός άνθρωπος πρέπει να είσαι πάντα εξυπηρετικός, διαθέσιμος και να φροντίζεις τους άλλους!
Σχεδόν όλοι μας θα έχουμε ακούσει πως δεν πρέπει να κάνουμε το οτιδήποτε που είναι εκτός της λογικής και της νοοτροπίας των πολλών!
Είσαι παράλογος ή ιδιότροπος εάν παραδείγματος χάριν δεν λες όταν είσαι μικρός πως θες να γίνεις τα κλασσικά γιατρός, δικηγόρος, πολιτικός μηχανικός αλλά δηλώνεις πως θες να γίνεις ένας σεφ ή ένας καλλιτέχνης ή ακόμα και ψυκτικος!
Εάν μια μέρα σταματήσεις να στέλνεις μηνύματα, να παίρνεις τηλέφωνα ή σταματήσεις να πηγαίνεις στα ιδια στέκια συνέχεια επειδη το θελουν οι άλλοι και γενικώς πάψεις να δείχνεις το ενδιαφέρον σου στις παρέες σου, τότε εκεί θα καταλάβεις ποιος πραγματικά νοιάζεται γιατί όποιος νοιάζεται θα σε ψάξει και θα σε βρει, αλλά όταν σε αναζητήσουν, σίγουρα θα ακούσεις πως χάθηκες και πως εσύ φταις που δεν μπήκε καν κανείς στο κόπο να πάρει ένα τηλέφωνο.
Θα μου πείτε βέβαια πως εάν παρεξηγούμαστε με όλους για το ποιος έστειλε μήνυμα πρώτος και ποιος δεύτερος στο τέλος θα καταλήξουμε μόνοι..! Φυσικά και δεν λεω αυτό! Απλώς σε κάποιες στιγμές της ζωης μας όλοι μας πρέπει να κάνουμε ένα ξεκαθάρισμα και να δούμε ποιοι πραγματικά νοιάζονται για εμάς και αυτό αποδεικνύεται εστω και μεσω των μικρών πράξεων.
Ένα άλλο τρανό παράδειγμα πως πολύ εύκολα μπορείς να χαρακτηριστεί κάποιος/α κακός/η είναι όταν για πρώτη φορά χαλάσεις το χατήρι μανας, πατέρα, αδερφού/ης, συζύγου! Εάν πχ μια μερα πεις πως εγω σήμερα δεν εχω όρεξη να κάνω τίποτα εκτός από το να ασχοληθώ με τον εαυτό μου! Τοτε κατά ένα μαγικό τρόπο ξεχνούν όλοι τα πόσα έχεις προσφέρει και αρχίζουν να σε κράζουν ως τεμπέλη/α.
Κάπως έτσι λοιπόν καταλήγουμε στο συμπέρασμα πως για να είμαστε καλοί πρεπει .! Κάτι τέτοιο φυσικά δεν γίνεται και όταν θα πεις το πρώτο «Όχι» τότε θα καταλάβεις ποιοι πραγματικά σε αγαπούν και σε δέχονται όπως ακριβως είσαι!
Oταν θα βάλεις τα όρια σου τότε θα συνειδητοποιήσεις, ισως και με κάποια απογοήτευση ποιοι θα μείνουν εντός των ορίων σου και ποιοι εκτός! Όταν καταλάβεις πως στη ζωή δεν ήρθες για να εξυπηρετείς τις ανάγκες αλλων και να ζεις τα όνειρα αλλων τότε θα γίνεις κακός για τους άλλους αλλά καλός για τον εαυτό σου!
Τα παντα έγκειται στο πώς εχεις συνηθίσει τους άλλους..! Το.να είσαι καλός δεν σημαίνει πως πρέπει να κάνεις πράγματα που μπορεί να ευχαριστούν τους άλλους αλλα όχι εσένα..!
Οι άνθρωποι που σε αγαπούν και σε θέλουν ευτυχισμένο θα θέλουν να σε βλέπουν να χαμογελάς, να κάνεις πράγματα που ευχαριστούν εσένα και όχι εκείνους!
Δεν θα πάψουν να σου μιλούν εάν πλεον δεν μπορείς να τους βλέπεις το.ίδιο συχνά λογω υποχρεώσεων…
Αυτοί που σε αγαπούν, θα καταλάβουν την ευτυχία σου και θα τους αρκεί αυτό και μόνο!
Σόφη Βαφάκου
Συνεργάτης Ψυχολογικού Φάρου