Το πρόβλημα βέβαια δεν είναι η σχέση, ούτε καν ο πρώην
αγαπημένος/η, φίλος/η αλλά το πώς εμείς αφηνόμαστε να μας ορίζει από το παρελθόν. Οφείλουμε στον εαυτό μας να αποδεσμευτούμε. ¨Ξέχνα το”, “ξεπέρασέ το πια” λένε συνήθως οι φίλοι μας… αλλά δεν είναι τόσο απλό κι ούτε συμβαίνει από τη μια στιγμή στην άλλη. Είναι σίγουρα όμως εφικτό. Το πρώτο βήμα είναι να θέλεις να αποδεσμευτείς.
Είναι πολλοί οι λόγοι που μας κρατούν δέσμιους σε μια τέτοια κατάσταση. Ίσως φοβόμαστε να πάρουμε σημαντικές αποφάσεις, ίσως επιθυμούμε να επανερχόμαστε σε κάποια συναισθήματα που μας γεννά για να γεμίζουμε την καθημερινότητά μας, ίσως αποφεύγουμε με αυτόν τον τρόπο να ξαναμπούμε στο παιχνίδι και συνεπώς να ξαναπληγωθούμε.
Πρέπει να αναγνωρίσουμε λοιπόν, την χρησιμότητα που έχει για εμάς αυτή η προσκόλληση στο παρελθόν. Θεωρούμε ότι κάτι μας προσφέρει, κάπως μας εξυπηρετεί και έτσι το δικαιολογούμε στον εαυτό μας.
Για να αποδεσμευτούμε πρέπει πρώτα πρώτα να αποφασίσουμε ότι αυτό είναι το καλύτερο για εμάς. Ξεκίνα να καταγράφεις τις σκέψεις σου. Γράφε με ειλικρίνεια και αποδοχή, χωρίς να λογοκρίνεσαι, χωρίς να φιλτράρεις ή να κάνεις δεύτερες σκέψεις. Γράφε ό,τι σου έρχεται στο μυαλό σχετικά με αυτό που σε κρατάει πίσω και θα αρχίσεις να παρατηρείς μοτίβα στις σκέψεις σου, στις συμπεριφορές σου σε αυτά που πυροδοτούν αντιδράσεις από την μεριά σου. Όταν τα αναγνωρίσεις θα μπορέσεις και να τα αλλάξεις.
Οι ιστορίες που λέμε στον εαυτό μας είναι πάντα από την δική μας οπτική γωνία και έτσι πρέπει να είναι. Όταν όμως αυτές οι ιστορίες δεν μας βοηθάνε στην καθημερινότητά μας ίσως είναι η ώρα να τις αμφισβητήσουμε.
Για να απαλλαγούμε από τις σχέσεις-βαρίδια της ζωής μας θα πρέπει να πάρουμε μια απόσταση και να ξαναγράψουμε αυτή την ιστορία από μια άλλη οπτική. Μια άλλη οπτική μπορεί να δώσει διαφορετικό χρώμα και πιο ανάλαφρο συναίσθημα και να μειώσει την επίδραση που έχει πάνω μας. Κάθε σχέση, ακόμη και αυτές που τέλειωσαν άσχημα επιτελούν ένα σκοπό. Είναι ένα μάθημα για το μέλλον.
Ας προσπαθήσουμε να ανακαλύψουμε αυτό το μάθημα και να δώσουμε έτσι μια θετική διάσταση στη παλιά ιστορία. Αντί να επικεντρωνόμαστε στο αρνητικό ας κοιτάξουμε το θετικό: μάθαμε να είμαστε πιο δυνατοί, υπομονετικοί, μάθαμε καινούριες συμπεριφορές ή να εκτιμούμε μικρές χαρές κλπ. Καθώς αποδεσμευόμαστε από την παλιά μας σχέση είναι ή ώρα να οραματιστούμε πως θα είναι η ευτυχίας μας χωρίς αυτήν.
Μόλις ξεκαθαρίσει το όραμα της μελλοντικής ζωής μας χωρίς την προσκόλληση στα βαρίδια μας είναι πιο εύκολο να πάρουμε αποφάσεις και να κάνουμε κινήσεις που θα μας πάνε μπροστά. Τέλος ας αφήσουμε τις μεγάλες προσδοκίες για τις ταινίες.
Πολλές φορές οι προσδοκίες μας κρατούν δέσμιους στο παρελθόν. Προσδοκίες για μια μη ρεαλιστική ευτυχία και τελειότητα, για καταστάσεις κομμένες και ραμμένες στα μέτρα μας. Εκεί θα μας βοηθήσει για άλλη μια φορά το να γράφουμε τις σκέψεις μας καθώς έτσι θα μπορέσουμε να τις εντοπίσουμε και θα τις διαχειριστούμε. Η
αποδέσμευση είναι επίπονη και χρονοβόρα είναι όμως κρίμα να ρισκάρουμε να χάσουμε νέες συναρπαστικές ευκαιρίες στη ζωή μας, καινούριες διαδρομές και ταξίδια γιατί δεν χωράμε μαζί με όλα τα μπαγκάζια που κουβαλάμε. Ας τα ξεφορτωθούμε!
Ιφιγένεια Παρασκευοπούλου
?......
