Του έστειλες μήνυμα και δεν μπήκε καν στη διαδικασία ν’ απαντήσει στις προσπάθειές σου να σώσεις ό,τι απέμεινε από μια σχέση που βρίσκεται στα πρόθυρα της καταστροφής; Αν έγνεψες καταφατικά στο πιο πάνω ερώτημα, σημαίνει πως μάλλον επένδυσες σ’ έναν έpωτα που άφησε πίσω του ένα μεγάλο τίποτα, σε έναν άνθρωπο που δε θυσίασε ούτε δευτερόλεπτα απ’ το χρόνο του για να διαβάσει το μήνυμά σου. Λένε πως ο σκοπός αγιάζει τα μέσα, αλλά οι περιστάσεις δεν είναι πάντα υπέρ αυτών που το αξίζουν περισσότερο.

  Θα δώσω ένα λειτουργικό ορισμό της ψυχικής υγείας ο οποίος βασίζεται στα χαρακτηριστικά που  ενθαρρύνεται να αποκτήσει ένα άτομο κατά την διάρκεια της   Συνθετικής Ψυχοθεραπείας   του. Τα χαρακτηριστικά αυτά δεν είναι θεωρητικά αλλά προϊόν συστηματικών επιστημονικών παρατηρήσεων  (evidence-based)  όλων των ψυχοθεραπευτών, τουλάχιστο στον δυτικό πολιτισμό, οι οποίοι αποδέχονται τους κοινούς ψυχοθεραπευτικούς παράγοντες σε όλες ανεξαρτήτως τις ψυχοθεραπευτικές προσεγγίσεις  (δηλαδή την ψυχαναλυτική, την συμπεριφοριστική, την ανθρωπιστική/υπαρξιστική, την ψυχοθεραπεία Gestalt, την ψυχοθεραπεία κατά Kelly και την συστημική). Το ψυχικά υγιές άτομο διαθέτει τα ακόλουθα χαρακτηριστικά:  

  Όλοι κατά καιρούς βλέπουμε στον ύπνο μας άτομα που δεν είναι πλέον στη ζωή. Πολλοί ονειρευόμαστε συχνά νεκρούς ανθρώπους, ενώ συνήθως δεν συνειδητοποιούμε πόσο κοινά είναι τα όνειρα μας, στα οποία νεκροί έχουν έρθει ως επισκέπτες… Επίσης, πολλοί άνθρωποι αγνοούν ότι οι «επισκέψεις» συγκεκριμένων νεκρών, αντιπροσωπεύουν περισσότερο πτυχές του εαυτού τους.

  Γράφει ο Γιώργος Καραγεώργος Απόψε, έτσι βρε αδελφέ, γιατί έχω κέφια και για το καλωσόρισμα της νέας χρονιάς, θα σας πω μια αλλόκοτη και σπάνια ιστορία. Απόψε θα γράψω για όλους εσάς, αλλά πιο πολύ για εμένα, μια ιστορία από αυτές που μοιάζουν με τα όμορφα, αλλά ψεύτικα παραμύθια των γιαγιάδων μας, που όλοι τους ζούσανε καλά κι εμείς καλύτερα.

  Γράφει η Σοφία Παπαηλιάδου Κάτσαμε που λες, η μια απέναντι στην άλλη. Όχι διερευνητικά πια. Με τις ασπίδες προσεκτικά αφημένες στα πόδια μας. Με ματιές που συναντιόντουσαν μέσα στις λέξεις και έδιναν απαντήσεις στις ερωτήσεις που δεν είχαν ειπωθεί ακόμα. Μια γυναίκα με όλο αυτό που μπορεί να έχει η ουσία της γυναίκας.

Γράφει ο Αλέξανδρος Χωριανούδης Γύρισες λες. Καλώς ήρθες. Τώρα θα μου εξηγήσεις μήπως και γιατί έφυγες; Θα μου εξηγήσεις για εκείνο το μεσημέρι που έκλεισες πίσω σου την πόρτα και δεν την ξανάνοιξες; Θα μου πεις πού έκανα το λάθος; Τι έγινε; Τι δεν έγινε; Θα μου δώσεις μήπως πίσω και το χαμένο χρόνο μου προσπαθώντας να δώσω μια απάντηση και μια εξήγηση σε όλα αυτά;