Αγριεύει με τη μοναξιά ο άνθρωπος και ξεχνά…


Ο άνθρωπος όταν μένει πολύ καιρό μόνος του αγριεύει…

Αγριεύει και ξεχνάει…

Ξεχνάει πως είναι να μοιράζεσαι στιγμές…

Ξεχνάει το μαγικό άγγιγμα μιας αγκαλιάς τη νύχτα…

Ξεχνάει πως είναι να

παραγγέλνεις φαγητό για δύο…

Σκοτώνετε τα εγκεφαλικά σας κύτταρα με αυτές τις 3 συνήθειες


Τα περισσότερα από τα εγκεφαλικά μας κύτταρα αναπτύσσονται κατά τα πρώτα χρόνια της ζωής μας, ωστόσο… ορισμένες περιοχές του εγκεφάλου συνεχίζουν να παράγουν κύτταρα και μετά την ενηλικίωση. Η διαδικασία αυτή ονομάζεται νευρογένεση. Μία από αυτές τις περιοχές είναι ο ιππόκαμπος, ο οποίος παίζει καθοριστικό ρόλο στην απομνημόνευση, τη μάθηση και την εκδήλωση των συναισθημάτων. 

Όσο μεγαλώνουμε, διάφοροι παράγοντες επεμβαίνουν στη διαδικασία νευρογένεσης και μπορεί να οδηγήσουν τα εγκεφαλικά μας κύτταρα στο θάνατο. 

Δείτε τρεις από αυτούς που βρίσκονται υπό τον έλεγχό μας και πρέπει οπωσδήποτε να ανατρέψουμε. 

Ένας δάσκαλος του Ζεν αποκαλύπτει τα σημάδια των τοξικών ανθρώπων και τους καλύτερους τρόπους για να τους αντιμετωπίσετε


Όλοι έχουμε κάποιο τοξικό άτομο στη ζωή μας. Είναι πολύ δύσκολο να τους αγνοήσουμε επειδή κάπως προσκολλούνται πάνω μας. Στους τοξικούς ανθρώπους αρέσει να εκμεταλλεύονται, να ελέγχουν και να κυριαρχούν και δεν νοιάζονται για κανέναν άλλον.


Ένας δάσκαλος του Ζεν, έχει κάποιες καλές συμβουλές για το πώς να αντιμετωπίσετε τέτοιου είδους άτομα, αλλά πρώτα ας καθορίσουμε αυτές τις 9 μεθόδους:

Κάποιους ανθρώπους όταν τους χάνεις κερδίζεις


Δεν είναι όλες οι γνωριμίες ίδιες· κάποιες είναι αδιάφορες, άλλες ξεχωριστές, μερικές εξελίσσονται σε κάτι κι άλλες τόσες παραμένουν πελώρια τίποτα. Δε σε αγγίζουν όλοι οι άνθρωποι με τον ίδιο τρόπο, δεν επηρεάζουν τη σκέψη σου, δεν αλλάζουν την κοσμοθεωρία σου. Μερικοί άνθρωποι όμως το κάνουν, γρήγορα κι απλά, χωρίς να πάρεις χαμπάρι· και τότε αρχίζουν τα δύσκολα.

Μην μπερδεύεις το αντέχω με το ανέχομαι..Αντέχω πολλά.Δεν ανέχομαι τα πάντα..


Ήμουν εκεί στην άκρη του δρόμου και περίμενα μια ζωή.

Από μικρό παιδάκι. Πάντα κάποιον περίμενα.

Κάποιος να έρθει. Κάποιος να μην φύγει.

Χωρίς να απαιτώ.

Αυτό το ατελείωτο πήγαινε- έλα δεν σταμάταγε ποτέ. Πάντα κάποιος ερχόταν και κάποιος έφευγε .Χωρίς καν να με παρατηρεί. Χωρίς καν να με βλέπει. Χωρίς να ακούει τη δική μου φωνή.

Ο άνθρωπός σου, είναι αυτός που σου δίνει ζωή. Δεν σε αδειάζει..


Θεός ο έρωτας, δε λέω… Όλοι κάποια στιγμή έχουμε πέσει στα δίχτυα του. Κι αφού μας πέρασε το στάδιο, της τύφλωσης και της πλήρους αποβλάκωσης που είναι τα κύρια χαρακτηριστικά του, είτε συνεχίσαμε να τον απολαμβάνουμε με τη μορφή της συντροφικότητας και της αγάπης, που είναι η καλή πλευρά της εξέλιξής του, είτε προσγειωθήκαμε απότομα κι ακόμα μετράμε τα κομμάτια μας, γνωρίζοντας την άλλη του πλευρά… την όχι και τόσο ρόδινη. Σωστά;