Ο άνθρωπος όταν μένει πολύ καιρό μόνος του αγριεύει…
Αγριεύει και ξεχνάει…
Ξεχνάει πως είναι να μοιράζεσαι στιγμές…
Ξεχνάει το μαγικό άγγιγμα μιας αγκαλιάς τη νύχτα…
Ξεχνάει πως είναι να
παραγγέλνεις φαγητό για δύο…
Αγριεύει και ξεχνάει…
Ξεχνάει πως είναι να μοιράζεσαι στιγμές…
Ξεχνάει το μαγικό άγγιγμα μιας αγκαλιάς τη νύχτα…
Ξεχνάει πως είναι να
παραγγέλνεις φαγητό για δύο…
Όσο μεγαλώνουμε, διάφοροι παράγοντες επεμβαίνουν στη διαδικασία νευρογένεσης και μπορεί να οδηγήσουν τα εγκεφαλικά μας κύτταρα στο θάνατο.
Δείτε τρεις από αυτούς που βρίσκονται υπό τον έλεγχό μας και πρέπει οπωσδήποτε να ανατρέψουμε.
Ένας δάσκαλος του Ζεν, έχει κάποιες καλές συμβουλές για το πώς να αντιμετωπίσετε τέτοιου είδους άτομα, αλλά πρώτα ας καθορίσουμε αυτές τις 9 μεθόδους:
Από μικρό παιδάκι. Πάντα κάποιον περίμενα.
Κάποιος να έρθει. Κάποιος να μην φύγει.
Χωρίς να απαιτώ.
Αυτό το ατελείωτο πήγαινε- έλα δεν σταμάταγε ποτέ. Πάντα κάποιος ερχόταν και κάποιος έφευγε .Χωρίς καν να με παρατηρεί. Χωρίς καν να με βλέπει. Χωρίς να ακούει τη δική μου φωνή.