Την γυναίκα που θα ταπεινώσεις, μην περιμένεις να γυρίσει πίσω..


 Την παρατηρούσα αρκετή ώρα.

Καθόταν σε ένα παγκάκι απέναντί μου με βλέμμα απλανές, χαμένο μέσα σε σκέψεις.

Το πρόσωπό της φαίνονταν ωχρό, χωρίς χρώμα, κουρασμένο, γεμάτο βαθιές ρυτίδες.

Τα μάτια της, που κάποτε νόμιζες ότι σου χαμογέλαγε η θάλασσα, τώρα σε κοιτούν και νιώθεις ότι θα σε παρασύρουν να σε πνίξουν στον βαθύ ωκεανό της.Το βλέμμα της ήταν προσηλωμένο ώρα σε ένα σημείο, λες και περίμενε κάποιον που δεν θα ερχόταν ποτέ.

Γιατί είναι τόσο δύσκολο να κάνει κάποιος μια καλή σχέση στις μέρες μας;


ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ:
Το κείμενο παρακάτω ίσως σας κάνει να νιώσετε άβολα. Επίτηδες.

Αντιτίθεται σε αυτά που έχετε ακούσει. Όμως είναι καιρός να ενημερωθείτε για κάποια πράγματα που ορίζουν τη ζωή σας αυτή τη στιγμή.

Ας πάμε λοιπόν να δούμε τα πράγματα από κοντά…

Οι περισσότεροι άνθρωποι είναι σαν την Μαρία και το Γιάννη.

Η Μαρία ζει τη ζωή της σαν μοναχική καβαλάρισσα…

Η αξία της εξαρτάται από το αν έχει σχέση, πώς τη βλέπουν οι άλλοι, χαρά παίρνει μόνο από τη δουλειά της και περνάει μεγάλες περιόδους νιώθοντας βαθιά μοναξιά.

Ο Γιάννης αδυνατεί να καταλάβει τι ζητάνε οι γυναίκες.

«Η ζωή δεν είναι άδικη. Βιώνουμε ακριβώς ό,τι χρειάζεται για να καταλήξουμε στο πιο δίκαιο που αξίζουμε»


 Γράφει η Ήβη Παπαϊωάννου

Κι αν ανεβαίνεις όλα εκείνα τα σκαλιά ένα-ένα, προσεκτικά, κι αν είσαι σίγουρος πως ξέρεις πια τον τρόπο να ανεβαίνεις τις ανηφόρες, κι αν στον Γολγοθά σου επικρατεί πάντοτε η αξιοπρέπεια, η ζωή σου θα επιμένει περίτρανα να σε ξαφνιάζει, να σε μαθαίνει, να σε τιμωρεί. Τώρα πια, ξέρεις καλά πως, δεδομένος είσαι μόνο εσύ, ο αγώνας σου, το πείσμα σου. Ναι, «ξανά και ξανά απ’ την αρχή» μέχρι να μην μπάζει από πουθενά. Ναι, «πάλι σε εσένα» μέχρι να σε βρεις επαρκώς δυνατό για να μπορέσεις να χειριστείς τα επόμενα.

Αν αγαπάς, κάνε την υπέρβαση, αλλιώς, κάτσε στ’αυγά σου!

 


Γράφει ο Σπύρος Σταθάτος

Άλλο αγάπη και άλλο έρωτας φίλε μου. Η αγάπη θέλει κότσια , θέλει θυσίες , θέλει να μπορείς να ξεπεράσεις τον εαυτό σου και αν χρειαστεί να τα βάλεις και μαζί του.

Η αγάπη δεν μπαίνει σε καλούπια, δεν χωρά “πρέπει”. Κυριαρχεί ένα μόνο συναίσθημα.

Θέλω αυτόν τον άνθρωπο μαζί μου, πάση θυσία. Για να το πετύχω αυτό είμαι διατεθειμένος να κάνω υποχωρήσεις, να δεχτώ την διαφορετικότητα του άλλου, με δύο λόγια να τον σεβαστώ.

Τι γίνεται όμως με τις αγάπες εκείνες που αντιμετωπίζουν δυσκολίες, σε βαθμό που να τις θέτουν σε κίνδυνο. Τι γίνεται δηλαδή στα δύσκολα; Τα παρατάμε και επιλέγουμε την φυγή; Φυσικά και όχι.

Πως να σταματήσεις να αναρωτιέσαι τι κάνει το πρώην ταίρι σου;

 


Είναι απελευθερωτικό να χάνεις τα ίχνη του πρώην και να μη σε νοιάζει καν πού είναι και τι κάνει. Σε κάθε χωρισμό, όλοι περνάμε διάφορα στάδια μέχρι να φτάσουμε στο σημείο της πολυπόθητης αδιαφορίας και ηρεμίας. Στην αρχή λοιπόν, είναι λογικό να περνάς από το στάδιο της άρνησης, ειδικά αν δεν επεδίωξες εσύ το τέλος της σχέσης. Σου είναι δύσκολο να δεχτείς πως ο άνθρωπος εκείνος που ήταν τόσο σημαντικός για εσένα, δεν αποτελεί πλέον κομμάτι της ζωής σου και πως δεν είσαι εσύ πια το πρώτο άτομο που μαθαίνει τα σημαντικά γεγονότα της δικής του. Ο πιο εύκολος τρόπος όμως για να μπορέσεις να αποδεχτείς τη νέα κατάσταση, είναι να σταματήσεις να μαθαίνεις νέα του πρώτος εσύ.

Η ισχυρή έλξη που αισθανόμαστε προς ένα άτομο οφείλεται στις ενεργειακές συνδέσεις που έχουμε

 


Η ισχυρή έλξη που αισθανόμαστε προς ένα άτομο οφείλεται στις ενεργειακές συνδέσεις που έχουμε

«Είμαι δεμένος με αυτό τον άνθρωπο», «υπάρχει ένας ισχυρός οικογενειακός δεσμός μεταξύ μας», «είμαστε μια ισχυρή ομάδα που έχει δέσει και παράγει θεαματικά αποτελέσματα», «νιώθω τόσο εγκλωβισμένος σε αυτή την κατάσταση, μου φαίνεται αδύνατον να απαγκιστρωθώ».