Γυναίκες που αγαπούν πολύ, αλλά... όχι τον εαυτό τους...

Ένας γλυκόπικρος τίτλος για μια θλιβερή, νοσηρή κατάσταση που δυστυχώς ισχύει για αρκετές -για να μην πω πολλές- γυναίκες...

Είναι εκείνες που "αγαπούν", βαθιά, που θεωρούν ο σύντροφός τους είναι όλη τους ζωή, έχοντας την προσδοκία ότι κι εκείνος θα τις λατρέψει... Λίγες - για να μην πω ελάχιστες- ζουν στην πραγματικότητα αυτό το όμορφο παραμύθι... Για τις περισσότερες είναι ένα απατηλό όνειρο που δημιουργεί το ρομαντικό μυαλό τους.


Το χειρότερο είναι ότι μπορεί η σχέση τους να είναι αδιέξοδη, μπορεί ο "αγαπημένος" τους να μην έχει σωστή συμπεριφορά, ωστόσο εκείνες εμμένουν στην ίδια νοσηρή κατάσταση και συνεχίζουν να "αγαπούν"...

Τον δικαιολογούν, δημιουργώντας δεκάδες υπαρξιακά ερωτήματα στον εαυτό τους, όπως: "Mήπως δεν του φέρομαι σωστά;"

"Μήπως τον πίεσα και δεν έπρεπε...;"

"Eίπα κάτι που τον πείραξε;"

Σε καμία περίπτωση, φυσικά, δεν διερωτώνται αν το άτομο στο οποίο έχουν προσκολλήσει -γιατί περί αυτού πρόκειται- είναι προβληματικό. Γιατί για εκείνες είναι ο κύριος Τέλειος, μειώνοντας δραματικά τον εαυτό τους...

Παραδομένες σε μια εξάρτηση άνευ προηγουμένου δεν μπορούν να ξεκολλήσουν ακόμα και αν εκείνος με τον τρόπο του απομακρύνεται. Αντιμετωπίζουν τη ζωή με ενισχυμένο “sense of drama”. Θεωρούν πως χάνονται και περιμένουν καρτερικά, ατελείωτες ώρες πάνω από το κινητό, κοιτάζοντας τον απέναντι τοίχο, με βλέμμα απλανές. Κι άλλες τόσες, ακούγοντας τα πιο καταθλιπτικά τραγούδια που υπάρχουν.

Τις κυριεύει για ακόμα μια φορά το "ενοχικό σύνδρομο" και βασανίζουν τον εαυτό τους.

“Όταν η αγάπη προκαλεί πόνο, σημαίνει πως είναι υπερβολική” τονίζει η ψυχολόγος Robin Norwood, συγγραφέας του best seller “Γυναίκες που αγαπούν πολύ”. Αν πιστεύεις πως ο δρόμος για την ευτυχία περνάει αποκλειστικά μέσα από μια σχέση κι ότι ο σύντροφός σου είναι ό,τι πιο σημαντικό έχεις στη ζωή σου... Τότε σίγουρα κάτι δεν πάει καλά.

Οι ατελείωτες υποχωρήσεις, οι αδικαιολόγητη προσκόλληση σ? έναν άντρα που ενδέχεται να μη σε καλύπτει, να αδιαφορεί, να σε ακυρώνει, σε καμία περίπτωση δεν είναι αγάπη αλλά φόβος. Είναι ο φόβος της μοναξιάς, ο φόβος της απόρριψης.

Η Robin Norwood, μας παρουσιάζει τους ψυχολογικούς μηχανισμούς που μας ωθούν στην αυτοκαταστροφή, αντλώντας παραδείγματα από την πλούσια εμπειρία της με ασθενείς. Aναφέρεται σε γυναίκες που είναι εξαρτημένες από ερωτικές σχέσεις οι οποίες προσβάλλουν την προσωπικότητά τους ή δεν τις ευχαριστούν...

Δεν είναι λίγες εκείνες που κάνουν τα πάντα να σώσουν τις καταστροφικές ερωτικές τους σχέσεις και στην πορεία χάνουν τον ίδιο τους τον εαυτό. Ο σύντροφός τους είναι αδιάφορος, απρόσιτος, ακατάλληλος κι εκείνες αντί να βάλουν τέλος στη σχέση τους, προσκολλώνται ακόμα περισσότερο και γίνονται δυστυχισμένες.

Νομίζουν ότι αγαπούν, στην ουσία όμως, έχουν ανασφάλεια καθώς και χαμηλή αυτοεκτίμηση.

Το συγκεκριμένο βιβλίο, το συστήνω ανεπιφύλακτα σε όλες τις γυναίκες -ακόμα και στις πιο ευτυχισμένες στην προσωπική τους ζωή. Άλλωστε, πάντα υπάρχει περιθώριο βελτίωσης... Η Robin Norwood βοηθάει να καταλάβουμε πότε και υπό ποιες συνθήκες η επιθυμία μας για αγάπη γίνεται εθισμός, υπενθυμίζοντας τη σημασία της αυτοεκτίμησης. Γιατί μόνο όταν αγαπήσουμε ουσιαστικά τον εαυτό μας, μπορούμε να αγαπήσουμε και τους άλλους.

Μανταλένα Μαρία Διαμαντή


https://www.klik.gr/gr/el/body-and-soul/gunaikes-pou-agapoun-polu-alla-ochi-ton-eauto-tous-2/