Πώς θα καταλάβεις ότι μάλλον δεν βρίσκεσαι σε μια ισορροπημένη σχέση


Σε έναν ιδανικό κόσμο, δύο άνθρωποι που βρίσκονται μέσα σε μια σχέση θέλουν τα ίδια πράγματα και εργάζονται καθημερινά για να τα πετύχουν. Μέσα από την επικοινωνία, τον αμοιβαίο σεβασμό και την κατανόηση.

Σε μια ισορροπημένη σχέση, ο καθένας είναι υπεύθυνος για την ευημερία της σχέσης, και συμβάλλει με τον τρόπο του σε αυτήν.

Επειδή όμως δεν ζούμε σε έναν κόσμο ιδανικό και καμία, ή σχεδόν καμία, σχέση δεν είναι τέλεια βρισκόμαστε καμιά φορά μέσα σε μη ισορροπημένες σχέσεις. Σε σχέσεις που μας πληγώνουν, που μας πάνε πίσω, που εάν ήμασταν απλοί παρατηρητές θα γελάγαμε -ή θα κλαίγαμε- με την εξέλιξή της.

Πώς θα καταλάβεις λοιπόν εάν βρίσκεσαι και εσύ σε μια τέτοια μη ισορροπημένη σχέση;

Ο σύντροφός σου χρειάζεται συνεχώς να του υπενθυμίζεις πράγματα

Ξέχασε να πάει σούπερ μάρκετ, ξέχασε τα γενέθλιά σου, ξέχασε να βγάλει τα σκουπίδια και να πληρώσει τα κοινόχρηστα. Και γενικά ξεχνάει οτιδήποτε δεν του το υπενθυμίζεις εσύ, παρόλο που έχετε πει πως είναι κοινές αρμοδιότητες. Τελικά έχει κάποιο πρόβλημα μνήμης ή μήπως ξεχνάει επίτηδες;

Ό,τι και να του συμβαίνει το συμπέρασμα είναι πως δεν είσαι η μαμά του για να έχετε αυτού του είδους τους καυγάδες. Και σίγουρα αυτή του η συμπεριφορά δεν είναι δείγμα μιας ισορροπημένης σχέσης.

Δεν είναι η πρώτη σου επιλογή όταν αναζητάς βοήθεια

Αυτό θα μπορούσε και να μην αποτελεί πρόβλημα εάν μιλάγαμε για μεμονωμένα γεγονότα. Όταν όμως κάθε -μα κάθε- φορά που αντιμετωπίζεις μια δυσκολία καλείς πρώτα τη μαμά σου, τον μπαμπά σου, την κολλητή σου, τον κουμπάρο σου να σε βοηθήσει και στο τέλος το λες στον σύντροφό σου, έ, δεν το λες και λογικό.

Όταν έχεις σχέση -ισότιμη- με κάποιον είστε ομάδα. Τα δικά σου προβλήματα είναι και δικά του, και μαζί πρέπει να βρίσκεται λύσεις. Εάν δεν τον υπολογίζεις ή δεν σε υπολογίζει τότε μάλλον πρέπει να αρχίσεις τα ατομικά αθλήματα και να αφήσεις στην άκρη τα ομαδικά.

Νιώθεις μοναξιά

Νιώθεις αφόρητη μοναξιά όχι μόνο όταν δεν είσαι με τον σύντροφό σου αλλά ακόμα και εάν είστε στον ίδιο χώρο. Δεν έχετε κάτι να συζητήσετε, κάποιο κοινό ενδιαφέρον έστω. Νιώθεις σαν να είσαι μόνη σου, να σκέφτεσαι, να ονειρεύεσαι, να ζεις μόνη.

Αυτό εσύ το λες ισορροπία;

Dimitra Stergiou

featured photo: ©pexels/@Ketut Subiyanto