TO ΤΕΣΤ ΠΟΥ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ ΑΝ Ο/Η ΣΥΝΤΡΟΦΟΣ ΣΟΥ ΣΕ ΑΠΑΤΑ


Το να επιβεβαιώσεις αν ο/η σύντροφός σου έχει την τάση να σε απατά είναι ένα θέμα. Το άλλο είναι τι προκάλεσε την απιστία αλλά και αν μπορεί να συνεχιστεί η σχέση σας.

Εάν έχετε 100 δολάρια πρόχειρα (περίπου 92,40 ευρώ), έχετε και τον τρόπο να μάθετε αν ο/η σύντροφος σας είναι ή μπορεί να γίνει άπιστος/η. Τόσα ζητά το Loyalty-Test, διαδικτυακή υπηρεσία που τελεί χρέη ντετέκτιβ. Στην ουσία, κάνει ό,τι έχουν κάνει εκατομμύρια άνθρωποι έως τώρα χρησιμοποιώντας φίλους: επιστρατεύει έναν υπάλληλό του για να φλερτάρει με τον άνθρωπο σας στο διαδίκτυο. Έτσι, διαπιστώνεται αν υπάρχει ανταπόκριση και τάση προς απιστία ή όχι.

Στο «συμβόλαιο» αναφέρεται πως υπάρχει προστασία όλων των προσωπικών δεδομένων και απόρρητο όλων των μηνυμάτων που ανταλλάσσονται. Ιδού πώς συστήνονται οι άνθρωποι που έφτιαξαν την υπηρεσία:

«Εάν έχετε επισκεφτεί το site μας, είναι πιθανό να έχετε υποψίες ή ανησυχίες για την πίστη του/της συντρόφου σας. Ίσως έχετε παρατηρήσει αλλαγές στη συμπεριφορά, ανεξήγητες απουσίες ή απλά έχετε μια γενική αίσθηση ότι κάτι δεν πάει καλά στη σχέση.

Στο Loyalty-Test, καταλαβαίνουμε ότι αυτή μπορεί να είναι μια δύσκολη και αγχωτική περίοδος για εσάς. Είμαστε εδώ για να σας χαλαρώσουμε. Προσφέρουμε μια εμπιστευτική και αξιόπιστη υπηρεσία δοκιμών πίστης, που μπορεί να σας παρέχει τις πληροφορίες που χρειάζεστε για να λάβετε τεκμηριωμένες αποφάσεις σχετικά με τη σχέση σας. Η ομάδα των ελεγκτών μας χρησιμοποιεί μια ποικιλία μεθόδων για να ελέγξει την πίστη του/της συντρόφου σας, όπως η αποστολή ερωτικών μηνυμάτων ή η κατάρτιση σχεδίων συνάντησης.

Βάσει των στατιστικών μας, από τον Ιανουάριο του 2023 έως τον Μάρτιο, διαπιστώσαμε ότι το 67% των ανδρών και το 44% των γυναικών κατέληξαν να ανταποκριθούν στο φλερτ. Αυτό αντικατοπτρίζει το γεγονός ότι συνήθως η διαίσθησή μας για τις σχέσεις καταλήγει να είναι σωστή και είναι σημαντικό να έχετε τις πληροφορίες που χρειάζεστε για να πάρετε τις καλύτερες αποφάσεις για τον εαυτό σας».

Πώς τεστάρει το site την πιθανότητα απιστίας

Αφού επιλέξουμε τον «ελεγκτή» μας, του παρέχουμε ορισμένες πληροφορίες σχετικά με τον/τη σύντροφό μας (π.χ. όνομα χρήστη Instagram ή Facebook). Από εκεί και πέρα, ο ντετέκτιβ μας κρατά ενήμερους σε κάθε βήμα, για όλες τις συνομιλίες, προσφέροντας και screen shots.

«Διατηρούμε αυστηρή εμπιστευτικότητα και δεν αποκαλύπτουμε ποτέ την ταυτότητά σας ή τις λεπτομέρειες των δοκιμών μας σε κανέναν άλλον, διασφαλίζοντας ότι ο/η σύντροφός σας δεν θα μάθει ποτέ ότι ελέγχονταν».

Κάθε ελεγκτής προσφέρει το δικό του «πακέτο» υπηρεσιών και τις δικές του τιμές «ανάλογα με τις ανάγκες σας».

Πώς λειτουργεί ο άνθρωπος

Το θέμα της απιστίας έχει μελετηθεί επαρκέστατα μέσα στις δεκαετίες, αφού πρόκειται για φαινόμενο που υπήρχε πάντα. Και θα υπάρχει πάντα. Το «γιατί» είναι τόσο απλό όσο και σύνθετο.

Σύμφωνα με μια από τις πιο πρόσφατες σχετικές μελέτες, οι οκτώ βασικοί λόγοι είναι:

θυμός/εκδίκηση,

αυτοεκτίμηση,

έλλειψη αγάπης,

χαμηλή δέσμευση,

ανάγκη για ποικιλία,

παραμέληση,

σεξουαλική επιθυμία,

συγκυρία ή περίσταση.

Τα παραπάνω κίνητρα επηρέασαν όχι μόνο τον λόγο που οι άνθρωποι κατέφυγαν στην απιστία, αλλά και:

το πόσο διήρκεσε αυτή,

τη σεΧουαλική τους απόλαυση,

τη συναισθηματική τους επένδυση στην «παράνομη» σχέση,

το αν η κύρια σχέση τους έληξε ως αποτέλεσμα της απιστίας.

Οι συγγραφείς της μελέτης εξήγησαν ότι «μολονότι το μεγαλύτερο μέρος της απιστίας περιλαμβάνει σεξ, σπάνια αφορά μόνο το σεξ». Μόνο οι μισοί από τους άπιστους ανέφεραν σεξουαλική επαφή. Το 86,7% περιορίστηκε στο φιλί και το 72,9% στην αγκαλιά.

Μόνο το 1/3 ομολόγησε στον/στη σύντροφο τι είχε κάνει, με τις γυναίκες να είναι περισσότερο διατεθειμένες να κάνουν την αποκάλυψη. Αυτοί που είπαν την αλήθεια ήταν πιο πιθανό να έχουν απιστήσει από θυμό ή παραμέληση, παρά από σεξουαλική επιθυμία ή «ποικιλία».

«Αυτό υποδηλώνει ότι η ομολογία τους ήταν πιθανώς μια μορφή ανταπόδοσης, ένας τρόπος για να εκδικηθούν παρά ένας τρόπος να “καθαρίσουν” τη συνείδησή τους. Οι συμμετέχοντες που ομολόγησαν την απιστία ήταν επίσης πιο πιθανό να δημιουργήσουν μια αφοσιωμένη σχέση με τον κύριο σύντροφο τους».

ΟΤΑΝ Η ΑΠΙΣΤΙΑ ΣΥΝΔΕΘΗΚΕ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΕΙΨΗ ΑΓΑΠΗΣ, ΤΑ ΑΤΟΜΑ ΒΡΗΚΑΝ ΤΗΝ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΠΙΟ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΤΙΚΗ ΑΠΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΚΑΙ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΗ ΑΠΟΨΗ.

Οι περισσότεροι συμμετέχοντες ένιωσαν κάποια μορφή συναισθηματικής προσκόλλησης με τον/τη σύντροφό τους, αλλά ήταν πολύ πιο συχνή σε όσους ανέφεραν ότι υπέφεραν από παραμέληση ή έλλειψη αγάπης στην κύρια σχέση τους.

Περίπου τα 2/3 των συμμετεχόντων (62,8%) παραδέχθηκαν ότι εξέφρασαν στοργή προς τον νέο σύντροφο. Και περίπου το ίδιο ποσοστό (61,2%) συμμετείχε σε σεξουαλικό διάλογο μαζί τους.

Περίπου 4 στους 10 (37,6%) είχαν ερωτικές συνομιλίες, ενώ ένας στους 10 (11,1%) είπε το «σ’ αγαπώ».

Εκείνοι που ανέφεραν ότι αισθάνονται λιγότερο συνδεδεμένοι με τον κύριο σύντροφό τους, βίωσαν μεγαλύτερη συναισθηματική οικειότητα στην παράλληλη σχέση, ίσως ως τρόπο εκπλήρωσης αυτής της ανάγκης.

Ομοίως, όταν η απιστία συνδέθηκε με την έλλειψη αγάπης, τα άτομα βρήκαν την εμπειρία πιο ικανοποιητική από πνευματική και συναισθηματική άποψη.

«Ενώ η απιστία είναι συνήθως μια κρυφή δραστηριότητα, ορισμένοι άπιστοι είναι λιγότερο προσεκτικοί από άλλους, ίσως σκόπιμα. Όσοι απατούσαν λόγω έλλειψης αγάπης πήγαιναν σε περισσότερα δημόσια ραντεβού και έδειχναν περισσότερη δημόσια στοργή προς τον σύντροφό τους. Τα ίδια έκαναν και όσοι αναζητούσαν ποικιλία ή ήθελαν να ενισχύσουν την αυτοεκτίμησή τους. Από την άλλη πλευρά, οι άπιστοι λόγω “συνθηκών” ήταν λιγότερο διατεθειμένοι να εξαπατήσουν ανοιχτά, ίσως επειδή ήλπιζαν να επιστρέψουν στην κύρια σχέση τους χωρίς να πιαστούν».

Υπάρχει περίπτωση να σωθεί μια σχέση μετά;

Οι μελετητές ασχολήθηκαν και με τους λόγους που συνεχίζεται μια σχέση μετά την αποκάλυψη μιας απιστίας. Είδαν πως η μοίρα της κύριας σχέσης των συμμετεχόντων εξαρτιόταν λιγότερο από την ίδια την πράξη και περισσότερο από το κίνητρό της.

Η απιστία ήταν πιο πιθανό να τερματίσει μια σχέση όταν είχε προέλθει από θυμό, έλλειψη αγάπης, χαμηλή δέσμευση ή παραμέληση.

Το τέλος γινόταν λιγότερο πιθανό όταν η απιστία ήταν περιστασιακή. Παραδόξως, μόνο 1 στις 5 σχέσεις (20,4%) έληξε λόγω της απιστίας.

Ο ίδιος αριθμός ζευγαριών (21,8%) παρέμεινε μαζί παρά το γεγονός ότι ο κύριος σύντροφός τους έμαθε για το ατόπημα. Ελαφρώς περισσότερα (28,3%) έμειναν μαζί χωρίς ο άλλος να ανακαλύψει την απιστία.

Οι υπόλοιπες σχέσεις διαλύθηκαν για λόγους που δεν είχαν να κάνουν με την απιστία, στοιχείο που σπάνια οδήγησε σε πραγματική σχέση.

Μόνο μία στις 10 υποθέσεις (11,1%) εξελίχθηκε σε πλήρη δέσμευση.

O αλγόριθμος της απιστίας

Ο Mark Manson συγγραφέας του παγκόσμιου best seller με τίτλο «The Subtle Art of Not Giving a F*ck», έγραψε για τους λόγους που οι άνθρωποι απιστούν και κατέληξε στον αλγόριθμο της απιστίας. Τον παρουσίασε ως απλό. Πόσο απλό; Ιδού:

Με περισσότερα λόγια, εξήγησε πως όταν η ανάγκη κάποιου για ιδιοτελή ευχαρίστηση (προσωπική ικανοποίηση) υπερβαίνει την ανάγκη του για οικειότητα (στενή σχέση), είναι πιθανό να συμβεί η απιστία.

Προχώρησε και σε περαιτέρω ανάλυση:

Ως άνθρωποι, όλοι έχουμε μια φυσική επιθυμία για προσωπική ικανοποίηση. Καλό φαγητό. Καλό σεξ. Λίγη δουλειά. Πολύς ύπνος. Πορνό και βιντεοπαιχνίδια και κορν φλέικς.

Ως άνθρωποι, όλοι έχουμε επίσης μια φυσική επιθυμία για οικειότητα και να νιώθουμε ότι μας αγαπάει κάποιος άλλος. Να νιώθουμε ότι μοιραζόμαστε τη ζωή μας με κάποιον.

Δυστυχώς, αυτές οι δύο ανάγκες είναι συχνά αντιφατικές. Για να επιτύχετε αυτή την οικειότητα και την αγάπη, πρέπει κατά καιρούς να θυσιάσετε τη δική σας προσωπική ικανοποίηση. Και για να επιτύχετε την προσωπική σας ικανοποίηση, συχνά πρέπει να θυσιάσετε ως ένα βαθμο αγάπη και οικειότητα. Αυτό μπορεί να είναι τόσο απλό όσο να παρακολουθήσετε μια ταινία που δεν σας αρέσει πραγματικά ή να παραστείτε σε κάποιο βαρετό πάρτι εργασίας που δεν σας ενδιαφέρει. Μπορεί επίσης, να είναι κάτι πιο βαθύ και πολύπλοκο, όπως να “ανοιχτείτε” για τους φόβους και τις ανασφάλειές σας στον/η σύντροφό σας ή να είστε συνειδητά μονογαμικοί για αόριστο χρονικό διάστημα.

Εάν ένα άτομο εκτιμά την ιδιοτελή ευχαρίστηση περισσότερο από την οικειότητα που αποκτά από μια σχέση, τότε θα σταματήσει να θυσιάζεται για τη σχέση και είναι πιθανό να καταλήξει στην απιστία. Εάν ένα άτομο εκτιμά την οικειότητα που αποκτά από μια σχέση περισσότερο από την προσωπική ικανοποίηση, θα θυσιάσει πρόθυμα λίγη από την ικανοποίηση του εαυτού του για να παραμείνει πιστός.

Σκεφτείτε το σαν ζυγαριά. Από τη μια πλευρά έχεις την προσωπική ικανοποίηση και από την άλλη οικειότητα. Εάν σε κάποιο σημείο η πλευρά της προσωπικής ικανοποίησης υπερτερεί της οικειότητας, τότε το αποτέλεσμα θα είναι ένας άπιστος άνθρωπος.



ΠΗΓΗ