Γράφει η Μαρία Κυπραίου
Ήσουν εδώ κι όμως δεν ήσουν. Πάλευα να καταλάβω γιατί τόσο κρύο, γιατί τόση μοναξιά, γιατί τόσο κενό, γιατί τόση σιωπή. Πάλευε το μυαλό μου να πιαστεί από ένα διάφανο συναίσθημα, ένα άοσμο άρωμα, ένα φυλαχτό που δεν κρατήθηκε ποτέ.