Όσο τον προγραμματίζεις τον έpωτα, τόσο χάνεις μαζί του το ραντεβού σου.
Έχει αυτό το κουσουράκι βλέπεις, να μην εμφανίζεται ποτέ την στιγμή που τον ζητάς, την στιγμή που τον περιμένεις κι έχεις τακτοποιήσει τα πάντα γύρω σου για χάρη του.Όσο πιο έτοιμος δηλώνεις πως είσαι για να το ζήσεις, τόσο μεγαλύτερες αποστάσεις παίρνει.. όχι για να σε αποφύγει, αλλά για να απολαύσει την στιγμή που θα έρθεις σε μετωπική μαζί του.
Θα είναι η στιγμή που θα δηλώνεις πως “τελείωσες με τον έpωτα”, πως “ότι είχες να δώσεις το έδωσες”, “τώρα θέλω να περνάω μόνο καλά”, θα λες μεγάλα λόγια, που κι εσύ ξέρεις πως δεν τα εννοείς..
Θα είναι η στιγμή που επίμονα θα τον έχεις αποκηρύξει και πεισματικά θα προσπαθείς να τον αποδομήσεις..
Κι εκεί, θα έρθει για να κάνει τον κόσμο σου λαμπόγυαλο.
Κι εσύ το μόνο που έχεις να κάνεις, είναι να χαμογελάσεις και να κάνεις βουτιά στο κενό, χωρίς δίχτυ ασφαλείας.
Γιατί αυτό είναι στο τέλος ο έpωτας.
Τα ρίσκα που θα πάρεις.
Η λογική που δεν θα ακούσεις.
Τα θέλω που θα επιβληθούν στα πρέπει.
Τα δεν μπορώ που θα γίνουν “πάμε κι όπου μας βγάλει”.
Γι’αυτό σου λέω, μην προετοιμάζεσαι, μην προγραμματίζεις, μην υπολογίζεις χρόνο, στιγμές και πλάνα..
Ζήσε.. γιατί όσο κι αν νομίζεις πως μπορείς να προετοιμαστείς, ο έpωτας μας βρίσκει όλους απροετοίμαστους.. κι αυτή είναι η μαγκιά του!
Γράφει η Σοφία Παπαηλιάδου
Πηγή: loveletters.gr
