Η παρατεταμένη θλίψη και το ψεύτικο χαμόγελο.
Όταν λοιπόν παλεύεις με την κατάθλιψη, τις περισσότερες φορές το ξέρεις. Το πρόβλημα είναι πως δεν το γνωρίζουν οι γύρω σου. Και αυτό γιατί τα περισσότερα συμπτώματα της κατάθλιψης είναι αόρατα. Είναι λογικό ο περίγυρος σας να πιστεύει πως είστε καλά. Υπάρχουν φράσεις και κώδικες που χρησιμοποιεί ένα άτομο που πάσχει από κατάθλιψη.
Όχι, δεν είναι απαραίτητο αυτές οι φράσεις μεμονωμένες να αφορούν μόνο τους καταθλιπτικούς. Όταν όμως αρκετές από αυτές επαναλαμβάνονται συχνά και για μεγάλη χρονική περίοδο, είναι καλό να αφυπνιστείτε. Για παράδειγμα όλοι έχουμε τις μαύρες μας όπως συνηθίζουμε να λέμε. Αν όμως αυτές οι μαύρες μέρες είναι μόνιμες ή ανησυχητικά συχνές, τότε το άτομο συνειδητά ή υποσυνείδητα ζητάει βοήθεια.
Η παρατεταμένη περίοδος θλίψης, στεναχώριας, κούρασης και εξόντωσης δυστυχώς μπορεί να οδηγήσει το άτομο μέχρι και στην απόπειρα αυτοκτονίας. Μπορεί να βάλει σε κίνδυνο άτομα που βρίσκονται στο κοντινό του περιβάλλον. Να βλάψει άθελα του τον εαυτό του και τρίτους. Εάν παρατηρήσετε το άτομο να λέει τις ακόλουθες φράσεις χαμογελαστά ή ήρεμα, μην εφησυχάσετε. Συχνά μπορεί να αστειευτούν με την κατάσταση τους ή τις σκέψεις που κάνουν. Προσπαθούν με το χιούμορ να καλύψουν την πικρή αλήθεια που βιώνουν.
Παρατηρήστε τα σημάδια, προσπαθήστε να κερδίσετε την εμπιστοσύνη του ατόμου, ώστε να ανοιχτεί και να σας μιλήσει. Μην κρίνετε, μη γελάσετε ή κοροϊδέψετε τα όσα θα σας αποκαλύψει. Ούτε να φέρετε ως παράδειγμα τον εαυτό σας και τα δικά σας θέματα. Ακούστε, διατηρήστε οπτική επαφή, δείξτε κατανόηση και συμπάθεια. Πάνω από όλα, θυμηθείτε πως δεν είστε γιατροί. Καλό θα ήταν να στηρίξετε το άτομο να πάρει την απόφαση και να ζητήσει επαγγελματική ιατρική βοήθεια άμεσα.
Φράσεις-κλειδιά, που μπορεί να είναι κωδικοί ότι ένα άτομο πάσχει από κατάθλιψη.
Δε νιώθω καλά, δεν είμαι ο εαυτός μου αυτές τις μέρες.
Χρειάζομαι να φύγω, να πάω σε ένα νέο μέρος, να φύγω μακριά.
Σήμερα ίσα που επιβιώνω.
Είμαι εξοντωμένος/η.
Νιώθω τόσο εκνευρισμένος και θυμωμένος.
Δε με καταλαβαίνεις. Κανείς δε με καταλαβαίνει.
Δεν μπορώ, δεν αντέχω να πάω στη δουλειά ή στην τάξη.
Είμαι εδώ και νιώθω σα να μην είμαι.
Πονάει η μέση μου, πονάει όλο μου το σώμα, δεν μπορώ άλλο.
Δεν έχω όρεξη, δε πεινάω.
Βαριέμαι να κάνω μπάνιο σήμερα, μπορεί αύριο το πρωί.
Δεν έχω ζωή, δε κάνω τίποτα.
Βαριέμαι τόσο, πρέπει να βγω έξω κάποια στιγμή.
Θα ήθελες να βγούμε μαζί; Αν δεν σου είμαι βάρος.
Μισώ τα πάντα και τους πάντες.
Είμαι καλός άνθρωπος;
Χρειάζομαι διάλειμμα;
Καλά είμαι εγώ, εσύ πως είσαι πες μου.
Μη σε νοιάζει για μένα, δεν πειράζει που πάχυνα/αδυνάτισα/είμαι άυπνος/η.
Θέλω να μείνω μόνος, αφήστε με να μείνω μόνος/η.
Απλές, καθημερινές φράσεις. Που όταν λέγονται κατ’ επανάληψη, είναι ιδιαιτέρως πιθανόν να υποδηλώνουν κάτι βαθύτερο. Δεν θέλω να ταραχτείτε αν έχετε πει μερικές ή όλες από τις παραπάνω εκφράσεις. Αρκετές τις έχω πει και εγώ και όσοι γνωρίζω. Αν όμως κάτι δεν πάει καλά μέσα σας, είστε οι πρώτοι που θα το νιώσετε.
Μιλήστε σε ένα άτομο που εμπιστεύεστε, ανοιχτείτε, μην τα κρατάτε μέσα σας. Δεν είστε μόνοι, δεν είστε οι μόνοι που βιώνουν κάτι παραπάνω από μαύρες μέρες και θλίψη. Και όχι, κανείς δε θα σας περάσει για μανιακούς, τρελούς ή σε ότι άλλο αρνητικό πηγαίνει ο νους σας.
Τα συναισθήματα αυτά δείχνουν ένα ζωντανό άνθρωπο, που έχει περάσει πολλά και άντεξε. Είμαι βέβαιος πως αν ζητήσετε βοήθεια, θα δείτε και πάλι τη φωτεινή πλευρά της ζωής.
