Η απιστία στα ζευγάρια είναι ένα θέμα που σηκώνει μεγάλη συζήτηση αφενός μεν για τους λόγους που οδηγούν τον έναν από τους δύο να προχωρήσει σε αυτήν αφετέρου δε για το πόσο εύκολο είναι για τον άλλον να συγχωρήσει ή να διαχειριστεί την προδοσία.
Σε αυτή την ιστορία, ένας σύζυγος εξομολογείται πως ανακάλυψε ο ίδιος την απιστία της συζύγου του και εκείνη αφού την παραδέχτηκε, του είπε ότι το έκανε για να του δώσει ένα μάθημα!
«Έβλεπα στη σύζυγό μου μια αλλαγή στη συμπεριφορά της. Με τον καιρό όλο απομακρυνόταν από εμένα, ενώ άρχισε να βγαίνει περισσότερο με τις φίλες της. Η αλλαγή αυτή με έκανε να ζηλεύω, να είμαι σε αναμμένα κάρβουνα και να αρχίζω να ψάχνομαι.
Ήμουν σίγουρος πως δεν ήταν τυχαία αυτή η αλλαγή. Κάτι άλλο έπαιζε και αυτό το άλλο δεν μου άρεσε καθόλου. Έτσι, άρχισα να την παρακολουθώ για να βρω τις αποδείξεις, αφού μέσα μου κάτι μου έλεγε ότι είχα όλες τις ενδείξεις.
Έψαχνα το κινητό της, τα mails της, τα πάντα. Άρχισα να παρακολουθώ και την ίδια, αλλά δεν έβρισκα τις αποδείξεις. Μέχρι που μια μέρα, βρήκα στο κινητό της κάτι περίεργα μηνύματα, με άγνωστο αριθμό, όπου έλεγε: πέρασα καλά χθες.
Με έζωσαν τα φίδια. Αλλά δεν της είπα τίποτα. Έδωσα μεγάλη μάχη να μη δείξω το θυμό μου και να μην ξεσπάσω, γιατί έπρεπε να έχω κάτι πιο απτό στα χέρια μου.
Αλλά, επειδή ο θεός αγαπάει τον κλέφτη, αλλά αγαπάει και το νοικοκύρη, βρήκα μήνυμά της στον ίδιο αριθμό να λέει: πως ήταν ωραία το χθεσινό βράδυ, αλλά δε θυμάται πολλά γιατί ήταν μεθυσμένη. Και μετά σε άλλο μήνυμά της προς την κολλητή της αυτή τη φορά, έγραφε πως πλάγιασε με τον άλλον άνδρα και νιώθει χάλια που με απάτησε.
Αυτό ήταν. Όταν επέστρεψε σπίτι, της έδειξα το μήνυμα. Το είχε σβήσει, αλλά εγώ είχα προλάβει να το αποθηκεύσω. Κι ενώ περίμενα ότι θα μου πει: δεν είναι αυτό που νομίζεις ή κάποια άλλη δικαιολογία, εκείνη το παραδέχτηκε.
Παραδέχτηκε πως με απάτησε με άλλον άνδρα. Έμεινα να την κοιτάζω αποσβολωμένος. Αλλά η συνέχεια ήταν καλύτερη. Μου είπε ότι εγώ την έσπρωξα στην απιστία. Εγώ και η συμπεριφορά μου. Για την ακρίβεια, η ζήλια μου από τη μία και η αδιαφορία μου από την άλλη, αφού το μόνο που με νοιάζει – είπε – είναι η δουλειά μου.
Την έχω βάλει – είπε – σε δεύτερη μοίρα, ενώ εξαιτίας της ζήλιας μου την είχα «φυλακισμένη» στο χρυσό κλουβί που είχα φτιάξει για εκείνη. Μου είπε πως στην πραγματικότητα δεν ήθελε να με απατήσει, αλλά το έκανε για να μου δώσει ένα καλό μάθημα: πως στη ζωή δεν πρέπει να έχουμε τίποτα και κανέναν δεδομένο. Και πως ακόμα και «φυλακισμένη» που την είχα, εκείνη αν ήθελε, μπορούσε να κάνει πραγματικότητα τον χειρότερο εφιάλτη μου: να με απατήσει!
Κι ενώ θα περίμενα να μου ζητήσει συγχώρηση, εκείνη μου ζήτησε διαζύγιο. Όχι για να είναι με τον άλλον. Ούτως ή άλλως, ήθελε να με χωρίσει, αλλά επέλεξε να το κάνει με αυτό τον τρόπο…Ήθελε, λέει, να κάνει μια θεαματική έξοδο από έναν γάμο που την έπνιγε.
Αν και θύμωσα πολύ μαζί της, η ειλικρίνεια των λόγων της, με τρέλαναν. Με ταρακούνησαν. Κι έφτασα στο σημείο, να τη ζητήσω εγώ συγχώρηση, να τα σβήσουμε όλα και να κάνουμε μια νέα αρχή. Και το δέχτηκε.
Η απιστία της ήταν για εμένα ένα γερό μάθημα και για το γάμο μας… σωτήρια».
