Δεν είναι μαγκιά, ρε φίλε, η απιστία! Δεν είναι κατόρθωμα, να το διηγείσαι και να καμαρώνεις. Δεν είναι τρόπαιο κάθε καινούρια κατάκτηση, ούτε οι άνθρωποι είναι άλλος ένας αριθμός στον κατάλογο των κατακτήσεών σου.
Δεν είσαι σπουδαίος, όταν καταφέρνεις να κοροϊδέψεις τον άνθρωπο που σε εμπιστεύεται. Ούτε είσαι έξυπνος, επειδή παίζεις σε διπλό ταμπλό και δε σε έχουν ακόμα καταλάβει. Δεν είναι εξυπνάδα αυτό, δειλία είναι.
Δειλία, γιατί δεν έχεις το θάρρος για ξεκάθαρες πράξεις και ντόμπρες κουβέντες. Φοβάσαι μην τσαλακώσεις την εικόνα σου, δειλιάζεις να αναλάβεις την ευθύνη των επιλογών σου. Κρύβεσαι πίσω από ψέματα και φτηνές δικαιολογίες για να καλύψεις την ανάγκη σου να επιβεβαιώνεσαι, την ανάγκη σου να είσαι ο κυρίαρχος του παιχνιδιού.
Μόνο που ξέχασες το πιο σημαντικό: Ότι οι πράξεις σου είναι ο καθρέφτης της ψυχής σου, η απεικόνιση του χαρακτήρα σου. Η απιστία δεν επιβεβαιώνει την αξία σου, απλά ικανοποιεί τον εγωισμό σου και σου προσφέρει μια εφήμερη απόλαυση.
Έχεις σκεφτεί όμως ποτέ τι κόστος έχει; Κι αν όχι για σένα, για τους υπόλοιπους που άθελά τους είναι συνένοχοι, πολλές φορές χωρίς καν να το ξέρουν. Και μη βιαστείς να σηκώσεις αδιάφορα τους ώμους.
Σκέψου λιγάκι πως οι άνθρωποι δεν είναι τρόπαια, για να στολίζεις τη βιτρίνα του σπιτιού σου, αλλά ψυχές που νιώθουν, εμπιστεύονται και πονάνε όταν τις προδώσεις.
Και να θυμάσαι… Μαγκιά δεν είναι η απιστία, μαγκιά είναι να τολμάς να στέκεσαι μπροστά στον καθρέφτη σου και να έρχεσαι αντιμέτωπος με την αλήθεια, να νικάς τη δειλία σου και να αναλαμβάνεις τις ευθύνες των πράξεών σου.
Γράφει η Μπάρμπυ Κορμαρή
πηγή : loveletters.gr
